Avusturya İmparatorluğu, on ulustan fazlasının bulunduğu Galiçya (Polonya)’dan Kuzey İtalya’ya, Bohemya’dan Transilvanya’ya kadar olan bölgeye yayılmıştı. Viyanalılar 1848 yılında, Habsburg Hanedanlığı’na karşı ayaklandılar ve Lagos Kossuth’un peşinde ulusal kimliklerini kabul ettirmeye çalışan Macarlar’la birleştiler. Prag’da Çekler, Panislavizm Kongresi’ni toplamışlardı. Liberalden çok ulusal bir devrim mantığında olan Rus ve Hırvatlar’a yardım eden bir karşıdevrim politikasını benimsemişlerdi.
Ateş Altındaki Viyana
6 Ekim’deki işçi hareketinin ardından Viyana, Avusturya ve Hırvat askerleri tarafından kuşatıldı. Prag celladı General Windischgrâtz, haziran; ayında başkenti geri aldı. Macarlar’ın Viyanalılar’a destek olmasına karşın kentin bir kısmını ele geçirmeden önce yaktı (en üstte, 28 Ekim Savaşı). Avusturya İmparatorluğu tehlikeden uzaktı. Kanlı bir misillemeden sonra, yeni kurulan enerjik hükümet İmparator Ferdinand’ın (1793-1875) hükümdarlıktan el çekmesine karar verdi.
Françoıs-Toser
(1830-1916) Tahta çıktığında 18 yaşındaydı. 1849 Mart’ında Avusturya Parlamentosu’nu {dağıtıp bir anayasa düzenledi. Fakat, Avusturya İmparatorluğu, “bölünmezliğini” ilan ederek, anayasanın öngörmüş olduğu, halkın özerkliği düşüncesini yok saydı.